نگاهی به اجرای گروه خورشید از نمایشنامه ی "ملودی شهربارانی"

نگاهی به اجرای گروه خورشید از نمایشنامه ی "ملودی شهربارانی"

صمد چینی فروشان

علیرضا پارسی، در مواجهه ی خلاقه ی خود با نمایشنامه ی "ملودی شهربارانی"، آخرین اثر اکبر رادی،این چهره ی فراموش ناشدنی تئاتر رئالیستیکِ آرمان گرایِ کشورمان  که به درستی او  را  وجدان تئاتر اجتماعی  و متعهد ایران خوانده اند، از طریق دراماتورژی حذف و تعدیل پاره های توصیفی غیرضرور متن رادی برای امروز، که به کاهش حدوداً 30 در صدی متن انجامیده است، و با نادیده انگاری تاکیدهای غیردراماتیک در حوزه ی صحنه آرایی های عظیم رئالیستیک و مخرب معمول شده در اجراهای سال های اخیرآثار رادی، و با استفاده ی منطقی ، غیرتحمیلی ، بی حاشیه  و دراماتیک از موسیقی و بازی های صادقانه و درک شده ی بازیگران، به رغم برخی ضعف های قابل رفع و نه چندان جدی در طول روایت، به اجرایی معاصر و تاثیرگذار و در هیئت پیشنهادی قابل تامل برای بازنگری در نحوه ی اجرای آثار اکبر رادی دست یافته که از بسیاری جهات قابل تقدیر و مطالعه است.

در اجرای علیرضا پارسی از" ملودی شهربارانی" بی اقراق، تغریباً تمامی روح و جانمایه ی دراماتیک اثر رادی، با همه ی ظرایف و دقایق حسی و عاطفی پنهان مانده ی آن در پس لایه های نشانه ای متن،  بروز و ظهور عینی می یابند. از ویژگی های رویکرد بی حاشیه و صادقانه ی کارگردان به متن رادی، تسهیل شرایط برای رمزگشایی  های بی حاشیه  و بی دردسر مخاطب از نشانه های کلامی و غیرکلامی جاری در متن ، ازجمله، "آهنگ"، "ملودی"، "باران"، "شهر بارانی، "برامس"، "عینک"، "عصای آبنوس" و.... از خلال گفت و گو ها و کنش های دراماتیک بازیگران است.

در پایان، جادارد از بازی های درک شده ی رسول زنده دل در نقش "مهیار"، تیما کریمی در نقش" آفاق"، سودابه ابراهیمی در نقش "گیلان" ، مریم جهانی در نقش "ماری" و بویژه محمد شکوری در نقش "بهمن" یاد کنم که بار اصلی انتقال مفاهیم نمایش را بردوش می کشند. که اگر نبود بازی احتمالاً اجباری عیرضا پارسی در نقش "سیروس" (در بروشور نمایش، شخصی به نام رامین مهرانفر، ایفاگر این نقش معرفی شده است) که قادر به ارائه ی بازی همطراز  با بازی های سایر بازیگران نمایش نیست، و اگر در نشانه پردازی نحوه ی حضور "آفاق"  با بازی دشوار و پرزحمت تیما کریمی، اغراق کمتری اعمال می شد، واگر در معدود پاره های گفتاری نمایش، به قصد انتقال نشانه ها و دلالت های معنایی کلیدی متن، شفافیت بیشتری به کارگرفته می شد، اجرای گروه رشت از نمایشنامه ی "ملودی شهر بارانی" به یکی از اجراهای آموزنده و  یکی از رویکردهای مثال زدنی  دوران معاصر به آثار زنده یاد اکبر رادی تبدیل می گردید. یادمان باشد که اکبر رادی در "ملودی شهربارانی " کوشیده است سنفونی تاریخ معاصرکشورش را ازطریق زخمه زدن به سیم وجودی آدم های نمایش خود که هرکدام از یکسو نمونه ای تیپیکال ازطبقات اجتماعی وازسوی دیگر نمادی ازجهت گیری های تاریخی درمقطعی پرتناقض ازتاریخ کشورمان هستند خلق کند . هم آوایی ملودیک نواها و سازهای مختلف  در" ملودی شهربارانی "، در نهایت صداقت و سادگی،موسیقی چند صدایی  تاریخ پرفراز و نشیب امروز ودیروز کشور ما را واگویه می کند که به نوبه ی خود،زمینه های مناسبی  برای خوانش های معاصرتر امروز و فردای تئاترما از این متن و نیز از سایرمتون او  را  دراختیار خوانش گران آینده قرار می دهد  .

منبع : خبر